Zaburzenia odżywiania (anoreksja, bulimia, kompulsywne objadanie się)

Zazwyczaj zaburzenia odżywiania (bulimia, anoreksja, kompulsywne objadanie się)pojawiają się gdy uzależnia się swoją samoocenę od swojego wyglądu zewnętrznego. Zaczyna porównywać się z innymi, którzy lepiej wyglądają, są szczuplejsi, ładniejsi. Chory czuje się wtedy jak ktoś gorszy, głupszy, niekochany. Stając na wadze czasem faktycznie można zaobserwować nadmiar kilogramów, jednak zazwyczaj problem dotyczy osób z prawidłowym BMI. W tym momencie zaczyna się odchudzanie. Jednym osobom „udaje” się i wpadają w anoreksję, a tym, którym się „nie udaje” pozostaje bulimia i kompulsywne objadanie się. I jedna i druga droga stają się uzależnieniem, sposobem na życie, na radzenie sobie z emocjami, uczuciami, stresem. Z czasem stają się sensem życia, samonapędzającym się kołem. Anoreksja uzależnia poprzez satysfakcję z możliwości kontrolowania ilości jedzenia – to daje siłę. Dzięki bulimii można chwilowo rozładować swoje napięcie, które się gromadzi, chory odpuszcza sobie, daje sobie przyzwolenie na chwilową przyjemność. Po każdym ataku objadania się a potem wymiotów czuje się jeszcze gorzej. Z czasem chory orientuje się, że nie jest w stanie już zapanować nad chorobą, nad swoim życiem.

Pojawiają się następujące objawy:

• poczucie braku kontroli nad swoim życiem
• stany depresyjne, przygnębienie
• lęki, rozdrażnienie
• wstręt do siebie i niskie poczucie własnej wartości
• spadek zainteresowań i codziennej aktywności
• wycofanie się z kontaktów z innymi
• poczucie winy

Zaburzenia odżywiania należy potraktować jako poważną chorobę często zagrażającą zdrowiu fizycznemu a nawet życiu. W każdym przypadku potrzebna jest kompleksowa pomoc. Najlepiej jeśli pacjent znajdzie się pod opieką terapeuty, psychiatry, dietetyka, lekarza chorób wewnętrznych ewentualnie laryngologa, dentysty w przypadku osób chorujących na bulimię.

W terapii psychodynamicznej zaburzenia odżywiania traktuje się jako objaw nieświadomych treści, z którymi pacjent nie chce się kontaktować. W trakcie terapii pacjent wspólnie z terapeutą odkrywa te treści i zajmuje się z nimi. Objawy często osłabiają się i ustają. Chęć posiadania pięknej sylwetki i bycia najładniejszą/najładniejszym jest świadomym powodem zachorowania na jedną z chorób z grupy zaburzeń odżywiania.

Jeśli zauważyłeś u siebie wyżej wymienione objawy to prawdopodobnie cierpisz na zaburzenia odżywiania. Jak najszybciej skontaktuj się ze specjalistą. Twoje zdrowie i życie mogą być zagrożone.